Οι κυρώσεις στο Ιράν, η Ελλάδα και τα πετρέλαια

κυρώσεις

Από τις 5 Νοεμβρίου βρίσκονται σε ισχύ οι νέες κυρώσεις των ΗΠΑ για εξαγωγές πετρελαίου από το Ιράν. Ωστόσο, για την Κίνα, την Ταϊβάν, την Ινδία, την Ιταλία, την Τουρκία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και την Ελλάδα προβλέπονται εξαιρέσεις για ένα διάστημα 180 ημερών.

Στόχος του αμερικανικού εμπάργκο κατά του Ιράν είναι να στερήσει από την χώρα την σημαντικότερη πηγή εσόδων της, πλήττοντας την οικονομία της. Από την άλλη πλευρά, όμως, πρέπει να υπάρξει μέριμνα για σταθερή τροφοδοσία της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου προκειμένου να αποτραπεί η πιθανότητα δραματικής υπερτίμησης του μαύρου χρυσού λόγω ελλείψεων. Η διατήρηση της ισορροπίας είναι λεπτή υπόθεση για την Ουάσιγκτον. Η κυβέρνηση Τραμπ ποντάρει στην Σαουδική Αραβία, παραδοσιακό εχθρό του Ιράν. Το Ριάντ θα μπορούσε διευρύνοντας μαζικά την παραγωγή του να διατηρήσει σταθερή την παγκόσμια προσφορά πετρελαίου.

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, απέδωσε τις εξαιρέσεις που ισχύουν για οκτώ χώρες σε «ειδικές συνθήκες», ωστόσο παρέλειψε να διευκρινίσει ποιες είναι αυτές οι συνθήκες. Σύμφωνα με τον Όιγκεν Βάινμπεργκ, διευθυντή του τμήματος αναλύσεων φυσικών πόρων στην Commerzbank, η επιλογή των οκτώ προαναφερθέντων χωρών δεν είναι καθόλου τυχαία, δεδομένου ότι πρόκειται για «τους οκτώ μεγαλύτερους εισαγωγείς ιρανικού πετρελαίου», λέει.

Η προσθήκη της Ιταλίας στην λίστα των εξαιρεθέντων αποτελεί ένδειξη της εγγύτητας ανάμεσα στις κυβερνήσεις σε Ρώμη και Ουάσινγκτον. Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Τζουζέπε Κόντε, έχει επανειλημμένα μιλήσει με κολακευτικά λόγια για την οικονομική πολιτική του Αμερικανού προέδρου και παρουσίασε την Ιταλία ως «προνομιούχο συνομιλητή» της Ουάσιγκτον στην Ευρώπη. Η δυνατότητα της Ιταλίας να συνεχίσει να αγοράζει ιρανικό πετρέλαιο ενδέχεται βεβαίως να οξύνει ακόμη περισσότερο την διαμάχη της Ρώμης με τις Βρυξέλλες για τον ιταλικό προϋπολογισμό, δεδομένου ότι η ΕΕ και τα μέλη της (εκτός Ιταλίας και Ελλάδας) δεν εξαιρέθηκαν από τις αμερικανικές κυρώσεις.

Στην ερώτηση γιατί εξαιρέθηκε η Ελλάδα, μια απάντηση θα μπορούσε να είναι κάλλιστα τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στη Μεσόγειο. Κοιτάσματα που αποτελούν ευκαιρία για το Ισραήλ να καταστεί πιο ανεξάρτητο στον ενεργειακό τομέα και ενδεχομένως να το βοηθήσουν να εξελιχθεί σε σημαντικό εξαγωγέα φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή. Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν προς το συμφέρον και των ΗΠΑ, του σημαντικότερου εταίρου του Ισραήλ σήμερα. Ο ισραηλινός υπουργός Ενέργειας, Γιουβάλ Στάινιτς, προσδοκά ότι στις αρχές του 2019 θα υπάρξει συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου East Med Gas Pipeline, ο οποίος θα έχει μήκος 2.000 χλμ. και πρόκειται να μεταφέρει μεταξύ 9 και 12 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου τον χρόνο, συνδέοντας το Ισραήλ με την Κύπρο, την Ελλάδα και την Ιταλία. Πίσω από το έργο βρίσκονται η ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) και ο ιταλικός ενεργειακός όμιλος Edison.