Άλλοθι στους ευρωσκεπτικιστές από Λονδίνο και Ρώμη

ευρωσκεπτικιστές

Οι τελευταίες μέρες ήταν αποκαλυπτικές για την ισχύ της ΕΕ. Ο βρετανικός συμβιβασμός και η ιταλική υποχώρηση δείχνουν ότι, τελικά, το Βερολίνο έχει αναχθεί σε κυρίαρχο ρυθμιστή της Ευρώπης καθώς κανείς πλέον δεν μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία του. Το σίγουρο είναι ότι η αποτυχία των Βρετανών να εξασφαλίσουν μια ικανοποιητική για αυτούς συμφωνία, αλλά και η υποχώρηση της κυβέρνησης συνασπισμού της Ιταλίας είναι ένας μεγάλος θρίαμβος της Γερμανίας. Το ζητούμενο είναι αν αυτός ο θρίαμβος μπορεί σε λίγους μήνες να αποδειχθεί μπούμερανγκ για τους σημερινούς τροπαιούχους ή αν αποδειχθούν περισσότερο σοφοί σε σχέση με το παρελθόν, και μπορέσουν να διαχειριστούν τη νίκη τους.

Πλέον, οι εξελίξεις στην πορεία του Brexit αλλά και του ιταλικού προϋπολογισμού προσφέρουν ένα τεράστιο άλλοθι στους ευρωσκεπτικιστές στις επερχόμενες ευρωεκλογές, και αυτό είναι ένα δεδομένο το οποίο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στην  καμπάνια των ευρωσκεπτικιστών στις ευρωεκλογές θα δοθεί ένα χαρακτήρας αντιευρωπαϊκού "συναγερμού" με επίκληση των "εθνικών" αντανακλαστικών ώστε να μπει φραγμός στην "γερμανική λαιμαργία". Στο πλαίσιο αυτό οι εξελίξεις στην Βρετανία αλλά και οι διαπραγματεύσεις με την ιταλική κυβέρνηση αποκτούν βαρύνουσα σημασία.

Μετά την έγκριση της συμφωνίας για το Brexit από τους 27, τα βλέμματα όλων στρέφονται στο Λονδίνο ενόψει της κρίσιμης ψηφοφορίας για την έγκριση ή την απόρριψή της από το κοινοβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου. Οι πάντες στο Λονδίνο γνωρίζουν, πάντως, ότι η καταψήφιση της Συμφωνίας και της Διακήρυξης, ειδικά όταν και τα δύο κείμενα έχουν περάσει με ομοφωνία από τους 27 στις Βρυξέλλες, οδηγεί την χώρα σε αχαρτογράφητα νερά και στην μεγαλύτερη πολιτική κρίση της μεταπολεμικής ιστορίας της. Πιο συγκεκριμένα, οδηγεί στην ανατροπή της κυβέρνησης, σε εκλογές, σε δεύτερο δημοψήφισμα ή και σε μόνιμη παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι Βρυξέλλες, δια στόματος του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, έσπευσαν να στηρίξουν την Τερέζα Μέι, προειδοποιώντας ότι αυτή είναι η μόνη Συμφωνία, ότι δεν υπάρχει «σχέδιο Β'», και ότι οι Βρετανοί βουλευτές θα πρέπει να σταθούν στο ύψος του αξιώματος που τους έχουν δώσει οι πολίτες, και να την υπερψηφίσουν.

Στην Ιταλία, όλα δείχνουν έναν «χρήσιμο συμβιβασμό». Ο γραμματέας της Λέγκας και υπουργός Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι, έκανε γνωστό ότι «η κυβέρνηση δεν θα επιμείνει σε δεκαδικούς αριθμούς». Δηλαδή ότι το έλλειμμα μπορεί να είναι και πιο χαμηλό από το αρχικό 2,4%.

Τα σενάρια είναι ότι μπορεί να μειωθεί τελικά ως μέση λύση στο 2,2%, αν και δεν αποκλείεται και περαιτέρω περιστολή, με κατώτατο όριο το 2%.Θα μπορούσε, δηλαδή, να αρχίσει λίγο αργότερα η χορήγηση του βασικού εισοδήματος ή «εισοδήματος του πολίτη», όπως και η μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης στην οποία επιμένει η Λέγκα. Και να δοθούν περισσότερες βοήθειες στις επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους, μια στρατηγική με κύριο στόχο για να ενισχυθεί η οικονομική ανάπτυξη ώστε να ξεπερασθούν οι κριτικές των Βρυξελλών περί ενός προϋπολογισμού ο οποίος δεν παράγει πλούτο για την χώρα. Αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση της Ρώμης στην φάση αυτή είναι να δοθεί η αίσθηση ότι πρόκειται για «χρήσιμο συμβιβασμό» και ότι δεν υπάρχουν δηλαδή νικητές και νικημένοι.

Τα Πέντε Αστέρια με τον ηγέτη τους και υπουργό εργασίας, Λουίτζι Ντι Μάιο, επέμειναν ότι «δεν μετράει το έλλειμμα αλλά να μπορέσουν εφαρμοστούν τα διάφορα μέτρα βασικής σημασίας και να στηριχθούν οι πολίτες που έχουν ανάγκη».