Τα "κίτρινα γιλέκα" και το ευρωπαϊκό όραμα του Μακρόν

ΜΑΚΡΌΝ

Μόλις ενάμιση χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ο γάλλος πρόεδρος αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση της θητείας του. Η αδύναμη πολιτικά θέση του δεν αποτελεί χτύπημα μόνο για την γαλλική πολιτική αλλά πλήττει και το γόητρό του στην ΕΕ ως μεγάλος μεταρρυθμιστής. Στο  διάγγελμα έκανε δήλωση μετάνοιας για τμήματα των μεταρρυθμίσεων του. Μπορεί κανείς να κάνει λόγο για πολιτικό λυκόφως του Εμμανουέλ Μακρόν;


Αλλά όλα δείχνουν ότι ο γάλλος πρόεδρος βρίσκεται εγκλωβισμένος ανάμεσα  στους επαναστατημένους συμπολίτες του και την Γερμανία καθώς οι μεν ζητούν να εγκαταλειφθεί η λιτότητα αλλά οι δε το αρνούνται. Σήμερα , ο Μακρόν χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε τη στήριξη της Γερμανίας. Διότι για να κάνει τις παροχές που υποσχέθηκε θα πρέπει να βρει από κάπου τα χρήματα. Αλλά οι προτάσεις που έχει κάνει αντιμετωπίζονται αρνητικά από τη Γερμανία.  Έτσι,η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται διστακτική. Χαρακτηριστική για τη γερμανική στάση είναι η άρνηση της καθιέρωσης υπουργού Οικονομικών της ευρωζώνης ή ακόμη ενός φόρου για τις ψηφιακές υπηρεσίες. Ο φόρος αυτός θα αφορούσε κυρίως μεγάλες αμερικανικές εταιρίες, όπως η Amazon ή ή Apple, οι οποίες με το σημερινό καθεστώς ελάχιστα φορολογούνται στην Ευρώπη. Δεδομένου ότι η γερμανική οικονομία εξαρτάται περισσότερο απ' ότι η γαλλική από το εξωτερικό εμπόριο, το Βερολίνο φοβάται αμερικανικά αντίποινα, για παράδειγμα την αύξηση των δασμών για γερμανικά προϊόντα. Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς υποδεικνύει ως αρμόδιο όργανο ενός φόρου για ψηφιακές υπηρεσίες, σε μια πρώτη φάση, τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ασφάλειας (ΟΟΣΑ).Ανάλογα διστακτική στάση επιδεικνύει η Γερμανία και στο θέμα της ανάπτυξης ενός ευρωπαϊκού στρατού. Στην πρόσφατη ομιλία της στο Ευρωκοινοβούλιο η Άγκελα Μέρκελ, ενώ υποστήριξε τη σχετική γαλλική πρόταση, άφησε να εννοηθεί ότι η υλοποίησή της δεν είναι του παρόντος. Σε επίπεδο επικοινωνίας Μέρκελ και Μακρόν κάνουν ό,τι μπορούν για να επιδείξουν ομοφωνία, ωστόσο εκτιμάται ότι οι διαφωνίες είναι μεγάλες καθώς η Γερμανία αμφισβητεί την βασική πολιτική του Μακρόν στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.

Ο γάλλος  πρόεδρος θεωρεί  ότι η ΕΕ θα πρέπει να στηρίζεται σε μια ιεραρχία στην οποία η Γαλλία και η Γερμανία αναλαμβάνουν ηγετικό ρόλο και οι άλλες χώρες αποφεύγουν να κάνουν συμμαχίες που μπορεί να μπουν στο δρόμο τους. Ωστόσο, η Γερμανία που έχει επενδύσει ρητορικά στην ιδέα της ευρωπαϊκής ενότητας δεν θέλει να εμφανίζεται με αυτό το προσωπείο και προτιμά να έχει τα "χέρια της ελεύθερα" για να κάνει τους κατάλληλους χειρισμούς στις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Επιπροσθέτως ο Μακρόν έχει να αντιμετωπίσει τον συνασπισμό που έχουν διαμορφωμεί και στον οποίο συμμετέχουν  η  Εσθονία, η Φινλανδία, η Ιρλανδία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Ολλανδία (και, για θέματα που δεν αφορούν το ευρώ, η Δανία και η Σουηδία). Οι χώρες αυτές επιθυμούν αυστηρότερους και καλύτερα επιβαλλόμενους ελέγχους στους εθνικούς προϋπολογισμούς, οι οποίοι θα περιόριζαν τις χώρες της νότιας Ευρώπης και πιθανώς και την Γαλλία. Η Γαλλία αντέδρασε στην εμφάνιση της ομάδας ωστόσο, η ΕΕ αντιδρά καθώς οι κυβερνήσεις θα το βρουν δύσκολο να εξηγήσουν στα εκλογικά τους σώματα το γιατί πρέπει να υποταχθούν στην Γαλλία.